சிறுகதை

தேய்வ தென்ன தேன் நிலவு
தெரியாத இடை என்ன அளவு
வாய்பேச முடியாத படி ஊமை மன உணர்வுகள் போனதே களவு
நீதான் என் கனவு
மாளிகையின் நிலக்கதவு
தீதான் இதழ்கள்;திறந்து
சிரித்து கண்கள் கண்ணீர் சிறை நீங்க உதவு....!