சிறுகதை

உனக்கான
அத்தனை வாசல்களையும்
திறந்தே வைத்திருந்தேன்

உன்னை வரவேற்க
தட்டு நிறைய மலர்களையும்
குடுவை நிறைய பன்னீரையும்
சிமிழ்கள் வழிய சந்தனத்தையும்
சிகப்பையும்
நிறைத்து வைத்திருந்தேன்.

வழி மீது உயிர் வைத்துக் காத்திருந்தேன்.
பகலின் வெம்மையிலும்
இரவின் குளிரிலும்
என்னுயிர் கொதித்து உறைந்து
தவித்து தத்தளித்து கொண்டிருக்க
இன்று
நீ வருவதற்கான வாசலின் வழியே
மரணம் வந்து நுழைகிறது.

சரி இப்போதேனும் வா
என் மரணத்தை
மலர் தூவி வரவேற்க ஆளில்லை.
அச்சப்படாதே
என் வீட்டில் நான் இல்லை.