சிறுகதை

என் தவிப்பினுஷ்ணம் தணிக்க
நீர்மை சுரந்து
கூம்பிய
நின் மார்பு
ஒரு குடுவையைப் போலிருக்கிறது.

அதன் மெல்லிய கத கதப்பு
ஒரு புறாவின்
அடி வயிற்றை நினைவுபடுத்துகிறது.

நீ மூச்சு விட அசைந்து அடங்குமது
மது நிரம்பிய கோப்பையாக
என்னைப் பருக சொல்லி அழைக்கிறது.

சகி,

மென்னிளம்
காம்புகள் சுற்றி
நுண் மயிரிழைகளுக்கொன்றென
முத்தங்களிட்டு கொண்டே இருக்க வேண்டும்.

கொஞ்சமுன்
வெட்கம் நாணமென்கிற
ஆதி உடை அவிழ்த்து விட்டு
அசையாமல் படு.