சிறுகதை

தன்னை வருத்திக் கொண்டு, நாய் போல பின் தொடர்ந்து, ஒருத்தியை நினைத்து வாடி அழுது, சோறு சுகத்தை எல்லாம் புறந்தள்ளி சாவதில் ஒரு சுகம் இருக்கிறது நண்பா. அது வலியான சுகம். வலித்தாலும் இன்னும்
வேண்டியிருக்கிற சுகம். வலிகள் தான் மிச்சப் படுகிறதெனினும் வழி வழிய போய் நேசித்தலில் ஒரு பிரவசத் தாயின் வலியான ஆனந்தம் இருக்கிறது நண்பா. ஒன்றும் தப்பில்லை, அவமானப் படுத்தட்டும்,
புறந்தள்ளட்டும், முதுகில் குத்தட்டும் எவ்வளவு வலி வேண்டுமானாலும் செய்யட்டும். எல்லா வலிகளையும் ஆற்றிக் கொண்டு போய் நீ மறுபடியும் அன்பையே செய். அவர்கள் உன் அன்பின் நிழலில் வாழ்ந்தாக
இருக்கட்டும்.

💙