சிறுகதை

நீயற்ற பொழுதுகளில்
என் காலம் நின்று விடுகிறது.
என் உலகம் இயங்குதலற்றுப் போகிறது.
காற்றின் அரூபத் தீண்டலுக்கு அவிழும் மேகமாய்
உன் நினைவின் விரல் தீண்டும் கணத்தில் பொத்துக் கொள்கிறது என் கண்ணீர் மேகம்.
போதும்.
நிஜத்தில் போல
நினைவிலும் இறந்து போ.
😔