சிறுகதை

என் பழையவளே!!
இளையவன் இவனை
இதயம் கசிந்துருக
காதலித்த
என் காதல் கஜானாவே!!
வெறுத்து ஒதுக்கினாலும்
சிறுபிள்ளையென
என் மேல் ஆறா
அன்புடையவளே!
எனக்காக
பிழைத்தாலும்
பிரியத்தோடு
கவியெழுத
கற்றுக் கொண்டவளே!
சுகம் கெட்டு போனாலும்
நான் மனம் நொந்து போவேனொ என்று
வலி மறைத்து
வாய் நிறைய
சிரிப்போடு பேசியவளே
என் சிநேகிதியே!
கருப்பாய் இருக்குமென்னை
உன் கன்னச் செம்மை
தொட்டு தீட்டிய
எல்லோரா என்று சொல்லி
ஆணென்னையும் நாணப்பட வைத்தவளே
என் நாயகியே!
என் கொஞ்சலுக்கென்றே
கோபப்படும்
என் பருவக்குழந்தையே!
உன் சின்ன சின்ன
காயங்களுக்கும்
சினங்கொண்டு திட்டினேன்
அன்பை அள்ளி கொட்டினேன்
உறவுகள் பெயர் சொல்லி
நீயெனக்கு வேண்டாமென்று
உன்இதயம் இரண்டாக வெட்டினேன்!
என்னை மன்னிப்பாயா? என்று தெரியாது
மறந்துவிடு.