கவிதை

திராட்சை மதுவென எச்சில் திரண்டு காட்டுப் பூவாய் மலர்ந்து உலர்ந்த உன் கனியுதட்டில் என் ஆதி முதலாய் கலங்கப்படாமல் அடைகாத்து வைத்திருக்கும் ஒரு முத்தப் பூ சூடனும் வா.