கவிதை

தன்னோடு
தானே பேசி பேசி
தனக்குள் தானே
சிரிக்குமொரு தனிமை வாசி
அம்மாவாசை நிலவை
எட்டிப் பறித்து
தன் அன்பின் உஷ்ணம்
அதற்கு ஊட்டி
விட்டு எரிந்தான்
வீட்டுக்கு வெளியே

இப்போதது பௌர்ணமியாய்
ஒளிர்கிறது
வானத்தில் தனியே.
,