கவிதை

காலமும் வாழ்கைக்கையும்
கூக்குரலிட முடியாத படி
குரல் வலை நெறித்து
குமட்டிலடிக்கின்றன.

இரண்டு வழி தான் இருக்கிறது.

ஒன்று
பலங் கொண்ட மட்டும்
அவசரமாய் இயங்கி
என்னை விடு வித்துக் கொள்வது.

இல்லையேல்
ஓசை வராமல் கத்தி
துடித்து
செத்து மடிவது.

எதுவாயினும் சரி.
எதையாவது விரைந்து செய் மனமே.