கவிதை

மார் பின் நேர்கோட்டு பிளவு என் கண்ணுக்கு புலப்படும் தொலைவில் எதிரே அவள். இடுக்கின் பள்ளத்தில் தங்க டாலர் என்னை கேலி செய்தபடி இடது வலதாய் மாறி மாறி உரசிக் கொண்டு ஊஞ்சல் ஆடியது. எனக்கு அதை
பிய்த்தெறிய வேண்டும் போல் இருந்தது. என் பார்வையை தெரிந்து கொண்டவள் போல கொஞ்சம் நெளிந்தாள். ஸ்கை புளூ மற்றும் வெள்ளை நிற உள்ளாடைகள் அவள் தோளோரமாய் கண் தோன்றி மறைந்தன. அவள் சங்கடமாக
"அப்பறம்" என்றாள். "நீளவானத்து நீலத்தில் வெள்ளை மேகங்கள் திட்டு திட்டாய் பத்திரமாய் எப்படி மிதந்து திரிகின்றன " என்று அன்னாந்தேன். அவள் கன்னம் சிவந்து தோள்பட்டையோரமாய் சாலை
இழுத்து சரி செய்து பொறுக்கி என்று சிரித்தாள். பொறுக்கிக்கவா என்றேன். காபி ஆறப் போகுது என்று பேச்சை மாற்றி விட்டாள். கிராதகி.

❤️