தத்துவம்

துயரத்திலிருந்து
தூர விலகாத
என் தோழனே.

அள்ளிப் பருகு.
அழுது புலம்பு.
கண்ணீர் விட்டு கரை.

கத்தியாய் இறங்கும் துயரத்தை
உள் வாங்கி காயமுறு.

ஆறாவது அறிவிலில்லை.
ஞானம்
ஆறாத துயரிலிருக்கிறது.

,