தத்துவம்

#விற்றுத்_தீர்ந்த_முத்தங்கள். முடியாமல் படுத்து கிடக்கிறேன். முத்தம் கேட்டு வந்தவன் விற்றுத் தீர்ந்த முத்தங்கள் என என் கதையை கவிதையாக்கி கொண்டிருக்கிறான்.
யாருமற்றிருந்தேன். விற்கவும் வாங்கவும் ஒன்றுமில்லை. பசி. எதை விற்று எதை வாங்குவதென யோசித்தேன். தொடையிடுக்கிலும் தொடப் பருக்கும் முலைக் காம்பிலும் தான் கற்பிருப்பதாக
எனக்கு கற்பிக்க பட்டிருந்தது. நானும் அதை நம்பினேன். பெண் உதடு மிக மிருதுவானது. என் உதடு பெண் உதடு. உதட்டை விற்றேன். முத்தங்களை சந்தை படுத்தினேன். முத்தமிடும் இடத்தை
பொருத்து பணத்தை வாங்கினேன். சிலர் கன்னம் சிலர் உதடு சிலர் கால் சிலர் தொடை சிலர் கை விரல் சிலர் நெற்றி சிலர் அடி வயிறு சிலர் குறி. அவ்வப்போது முத்தம் கேட்டு பெண்களும்
வருவதுண்டு. கணவரின் நாக்கு நீளம் போதாமையால் நாய் வளர்க்கிறார்கள். நாய் நாக்கு வத வதவென எச்சிலை ஒழுக்குவதால் என்னிடம் வருகிறார்கள். நாய் வளர்க்க நன்றியுணர்ச்சி மட்டுமல்ல
அதன் நாக்கு நீளமும் ஒரு காரணம் என்பதை அப்போது தெரிந்து கொண்டேன். இப்படியாக முத்த விற்பனை முதலில் மந்தமாய் இருந்து பின் அமோகமாய் போனது. பின்பொரு நாளில் என்னிந்த நாளைக்கு
முன்பொரு நாளில் என்னோடு என் முத்த விற்பனையும் படுத்து கொண்டது. எனக்கும் அதற்கும் வேறொன்றுமில்லை வாய் வழி உறவால் வருகிற பால் வினை நோய். முத்தங்கள் தீர்ந்து போயின.
மீண்டும் நோயோடு சேர்ந்து என்னில் பசி ஆட்சி. அவ்வளவு தான். கடைசியாய் புண் பட்ட என் வாயிலிருந்து வந்த சீழ் ஒழுகும் வார்த்தைகளை சீர் படுத்தி கவிதையாக்கிய இவனுக்கும் இதை
வாசிக்கப் போகிற உங்களுக்கும் என் முத்தங்கள். பயப்பட வேண்டாம். இது எழுத்து முத்தம்.